Pamięć człowieka, jest najcięższą częścią jego ciała.
Zapewne z wrodzonej zapobiegliwości,
człowiek składuje tam każdą swoją pomyłkę,
każdy błąd,
każdą niezręczność,
które z upływem lat, stają się nie lada ciężarem,
mimo że z czasem niektóre z nich stają się niezauważalne.
Nielicznym szczęśliwcom udaje się przechować tam
własne dokonania, sukcesy, radości.
Ma ona tę właściwość,
że mimo nieznacznej wagi, rośnie z upływem czasu.
Ci, którzy mają niewiele do przechowywania,
uzupełniają te braki pewną dozą fantazji.
